Kızlık Zarı ve Bekaret

Yüzyıllardır kızlık zarı bakireliğin bir sembolü olarak görülmekte, kadın cinsel yaşamını denetlemenin bir etkeni ve baskı aracı olarak süregelmektedir. Ataerkil yapı ve erkekçi bakış açısıyla,  bakireliğin kızlık zarının kanaması ya da muayenesi ile değerlendirilebileceğinin düşünülmesi antik çağlardan günümüze ulaşan büyük bir yanılgıdır. İlk cinsel ilişkide kızlık zarının kanayacağı, patlayacağı, yırtılacağı ve kadının çok şiddetli ağrı hissedeceği, canın yanacağı, belki de hastaneye götürüleceği düşünceleri gerçekleri yansıtmamaktadır.

     Bakirelik kültür, gelenek ve görenekler, din veya ahlak gibi çeşitli etkenlerle şekillenen ve belirlenen sosyal içerikli bir tanımdır. Kadının doğasıyla ilgili biyolojik ya da tıbbi bir tanım değildir. Kızlık zarı olarak anılan doku aslında bir zar şeklinde olmayıp, ortası açık olan bir halka görüntüsündedir. Kadın cinsel organında yer alan küçük dudakların iç kısmında, 1-1.5 cm içeride, vajina girişinde yer alan bir yapıdır. Sanıldığı gibi vajinanın derinlerinde değildir.  Ergenlik döneminden sonra herhangi bir cinsel etkinliğin göstergesi olarak değerlendirilemez. Gelenek ve göreneklerin, inançların veya farklı sosyal normların kızlık zarı ile bakirelik arasında bağlantı kurmasının bilimsel bir dayanağı yoktur ve bilimsel bir gerçeği yansıtmaktan uzaktır. Çünkü büyüme sürecinde, özellikle ergenlik dönemi ve sonrasında, östrojen hormonunun etkisiyle kızlık zarının esnekliği artarken, bedensel gelişimin gerçekleşmesiyle de açıklığı artar ve genişler. Çocuklarda ve erken ergenlik döneminde, kızlık zarı cinsel saldırı ve istismar için önemli göstergelerden biri olsa da beden gelişimi tamamlandıktan sonra bu işlevini yitirmektedir.

     İp atlamak, bisiklet kullanmak, kaşınmak, genital bölgeye sürtünmek ya da mastürbasyon yapmak gibi etkinlikler, vajinaya herhangi bir cisim girmedikten sonra kızlık zarının bütünlüğünü etkilemez.

     Bilimsel gerçeklere dayalı, biyolojik ve psikolojik yapımıza uygun, doğru bir cinsel eğitimin verildiği koşullarda, doğuştan kızlık zarı anomalisi yoksa, kaygılardan ve korkulardan uzak, bedenin ve ruhun okşandığı, sevgi, aşkla dokunma, öpüşme, zevk alma ve hazzın yaşandığı bir sevişmenin ardından girilen ilk cinsel ilişkide, kızlık zarı kanamaz, yırtılmaz, patlamaz, sadece esner, ağrı ve acı da yoktur. Bu durum sonraki cinsel ilişkiler için de geçerlidir. Yaşananlara ya da yansıtılanlara bakıldığında kaçınılmaz olarak akla gelen soru şudur; yıllardan beri duyduğumuz ilk cinsel ilişki sonrası olan kanamaları, bazen birilerine gösterilen kanlı çarşafları ve hatta hastaneye yatırılmak durumunda kalınan kadınların varlığını nasıl açıklayacağız? Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği yaratılarak erkekliğin yüceltilip kadınlığın aşağılandığı, yetişkinliğe geçişte erkeklere milli olmak (ilk cinsel ilişki) gerekliliği vurgulanırken, kadınlara bırakın cinsellikle ilgili gelişimleri, bir erkekle sosyal yaşamın gerektirdiği iletişimi bile engelleyen ataerkil bir yapıya sahip toplumsal anlayışın yalnızca kadınlara  kendi bedenlerinden ve hatta canlarından da öte bir öneme sahip olarak ve defalarca bekarete vurgu yapması sizce, ilk cinsel ilişki girişiminde, bir kadında ne gibi etkiler yaratır, ne kadar buna hazırdır? Kanama olup olmamasıyla kadının bekaretinin test edilip sınavdan geçirildiği ilk ilişkide sizce kadının ruh hali nasıldır?

     Büyüme sürecinde cinsel organın tehlikeli bir bölge olduğu mesajı verilen, cinsel organına dokunmakta ve bakmakta sıkıntı yaşayıp, kendi bedeni ile barışık duruma gelemeyen kız çocuğu, ilk adet kanamasında şaşkınlık yaşamakta, utanmakta ve bazen de kısa kalacağı düşüncesiyle korkutulmaktadır. Ergenlikle birlikte, gerek erkekler gerekse kadınlar için doğal ve sağlıklı bir cinsel etkinlik olan mastürbasyon, sanki yalnızca erkeklere özgü bir davranış olarak empoze edilmektedir. Keyifli bir cinsel doyumun yanısıra, pek çok olumlu etkileri olan ve insan doğasında bulunan cinsel dürtünün doyuma ulaşması için yapılan  mastürbasyon, kadının kendi bedenini tanıma ve kadın olma sürecindeki aşamalarından biridir.

     Çocukluktan başlayarak erişkinliğe giden büyüme sürecinde, kendi bedeni dahil olmak üzere, en temel cinsel bilgilerden yoksun bırakılan, cinselliği bastırılan, yok sayılan ve cinsel hurafelerle tehdit edilen kadın; ilk cinsel ilişki korkusu ile gevşeyememekte, rahatlayamamakta, kendini elinde olmadan kasmakta ve çoğu zaman erkeğin telaşlı, aceleci ve partneri hazır olmadan yaptığı yaklaşımı ile ilişkiye girmekte zorlanmaktadır. Doğal ve sağlıklı olmaktan uzak böyle bir ortam ya kanama ya da vajinismus ile sonlanmaktadır.

     Yaşamın pek çok alanında olduğu gibi, cinsel yaşam alanında da Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği toplumda ve bireylerde sıkıntı yaratmakta, kadının da erkeğin de mutlu olması yolunda bir engel olarak durmaktadır.